Yakında görüşmek üzere

Bloglamaya kısa bir süre ara veriyorum çünkü bu perşembe taşınıyoruz.Ailecek yeni bir hayata başlıyoruz.Bir yerlerden ayrılırken hep karışık duygular olmuştur içimde.Üzüntü,keder,taşınma stresi,acaba yanlış mı yapıyorum endişesi,aynı zamanda tuhaf bir heyecan,mutluluk anlıyacağınız garip duygular içerisindeyim yine.16 yaşında ailesinin yanında ayrılan birisi olarak aslında alışık olmam lazım bu duruma,ama bu kez farklı bu kez yalnız değilim.Aile olmak bambaşka bir şeymiş,o kadar çok ayrıntıyı düşünüyormuş ki insan evli ve çocuklu olunca,inanılır gibi değil.Gerçi taşınma işini de oğlumuz için ,güzel bir ortamda büyüsün İstanbul'un kaosundan kurtulsun diye istedik.Birçok sıkıntı ve kararsızlık yaşadık son bir ayda,güzel başlamadı hikayemiz umarım sonu mutlu son olur...
Flaş haberler!
Batıhan 1 Eylül Pazartesi günü yürümeye başladı.Ne zaman yürüyecek derken onu da başardı sonunda oğluşumuz.Bugün daha bir büyümüş geldi gözüme, çok sık göremiyorum oğlumu bu aralar belki o yüzden, malum işe başladık artık.
Üç gün önce de bay bay yapmayı öğrendi.O kadar sevimli oluyor ki,bir heyecanla bay bay yapıyor herkese.Baş başı bıraktık oğluşum bebeklikten çıktı.Hem çok seviniyorum hemde bir yandan bu kadar çabuk mu biraz yavaş büyü demek geliyor içimden.İnsanoğlu nankör işte,3 aydır sıralıyordu bende ne zaman yürüyecek bu çocuk diye sayıklayıp duruyodum.İşte yürüyor oğlumuz.
Daha çok şeyler başarıyor,mesela bugün elinde oyuncakla yürümeye çalışmış.Pilav yemiş,inanılmaz bir gelişme.Ağzına tek lokma pirinç girmiş değil bugüne kadar.Çok mutluyum bugün,büyüdükçe yemediği şeyleride yemeye başlıyacak benim oğlum(İnşallah böyle devam eder).
İnternet bağlantımız kapanmadan yazımı göndermek istiyorum artık.
Yakında görüşmek üzere,bizim için dua edin.......