Oğluşum Deniz-Kum ve Güneş'le tanıştı

Hasan'la sinir krizleri geçirdiğimiz,seneye Batıhan'la bir yere gitmek yok dediğimiz, İzmir-Gelibolu otobüs seyahatimiz anlıyacağınız üzere oldukça zor geçti.Düzeninin bozulmasına alışamadı daha kuzucum,otobüste bir türlü uyuyamadı, aslında çoğu çocuk kolayca uyura arabalarda benim bildiğim ama Batıhan öyle değil nedense.Gerçi Eceabat'tan Gelibolu'ya kadar en ön koltukta oturan bayanın kucağında bir güzel uyudu yaramaz.O kadar sinirlenmişiz ki nerdeyse bırakıyoduk oğluşumuzu,çok uzak değil Tekirdağ'a gidiyolarmış onlarda,tatil dönüşü alırdık ordan geçerken:)))
Geçen sene hamileliğimin sonlarına geldiği ve kocaman bir patates çuvalına dönmüş olduğum için 2-3 kez denize girmiştim.Hemen sahillere attık kendimizi tabii bu kez kuzucumuzla birlikte,fotoğraflarda da göreceğiniz üzere oğluşumuz denize,kuma bayıldı. Çok sevimliydi gerçekten,denizi seven bir anne baba ve oğul,aile olduk biz gerçekten.İnsan inanamıyor,oğlum nerdeyse 1 yaşında olacak,11.ayına başladı.





Bu arada artık çok güzel ve yerine uygun baş baş yapıyoruz,bir bir babamıza söylüyoruz(bunu yaptığı zaman parmaklarını ısırasım geliyor),alkış yapıyoruz hehe.Herşeyi o kadar dikkatli inceliyor,konuşmalarımızı resmen kaydediyor,artık basiy komutları anlamaya da başladı.Top nerde,topu at gibi mesela,hergün yeni şeyler öğreniyor.Çok heyecan verici gerçekten.Geliboluda evimiz müstakil,çocuk dolu burası,Batıhan çocuklara bayıldı.Onlara bir gülücükler kahkaha atmalar görmeniz lazım,çok sevimli.Demek ki artık çocuk istiyor etrafında,daha önceleri bu kadar ilgi göstermezdi.Şimdi resmen benimle ilgilenin diye yapmadığını bırakmıyor.Oğluma yeni arkadaşlar kardeşlerde geliyor.Kuzenim Feride ve arkadaşım Rahşan anneler kervanına katılıyorlar,Rahşan yarın yaşıyacak bu mutluluğu Feride ablamda 1-2 hafta kadar sonra.Çok garip bunlarıda görücektik demek ki,neler paylaştık neler yaşadık,anne oluverdik birdenbire.İnsana çok uzak geliyor gençken çılgınken hiç böyle şeyler yaşamıycakmış gibi geliyor nedense.Ama dünyanın en güzel,en anlatılması zor şeyi annelik gerçektende sadece kadınlara özgü bir güdü.Şimdiden tebrik ediyorum ikisini de, hele de Feride ablam o kadar uğraştı ki çocuk sahibi olabilmek için,kocaman öpüyorum ikinizi de,bebişlerinizi de kokluyorum.
İstanbul da evimiz küçük ve erkek çocuklarına örümcek pek önerilmiyor diye almamıştım,pişman oldum diyebilirim.Kendiside bizde çok rahat ettik.Benim gibi kararsız annelere tavsiyem bir an önce almaları yönünde.Zaten çok fazla da kullanamıyorlar,tahminim bu ay yada 12.ayının içerisinde oğluşum yürümeye başlıyacak.
Oğluşum acıkmış,dışarıda oynuyordu.Hemen bişiyler hazırlıyım,zaten az olan iştahı kaçmadan.