1 Temmuz itibarıyla tatilimiz başlıyor. Ömrümde en çok yorulduğum seneydi.Bir nevi kabus diyebilirim.Bloglarda gezindiğim kadarıyla genelde yeni doğum yapmış veya bebeği daha 1 yaşına gelmemiş,ama halinden çok memnun mutlu insanlar görmek beni şaşırttı desem yalan olmaz.Hafif kıskançlık da var tabii.Bilmiyorum ben gerçekten zor,yorucu,stresli,uykusuz gecelerle dolu bir yıl geçirdim oğluşum Batıhan'la.Haa tabi kabus bitmiş sayılmaz,hatta emeklemeye(anneler gününde emekledi oğluşum) ve sıralamaya başlamasıyla birlikte daha da dayanılmaz bir hal aldı.Hatta şu anda komşuda kendileri çünkü klavyeye saldırıp duruyordu.Babasıyla bana göre çok yaramaz, sürekli hareket halinde bir bebek aslında güzel birşey yani kös kös oturan bir çocukta istemezdim ama,ne bileyim sürekli ilgi ve dikkat istiyor.Arkamı döndüğüm an yaramazlık yapıyor,düşüyor,yada evde tehlikeli yer olarak neresi varsa orada buluyorum.Örneğin derler ki bırak elini sobaya bir kez değdirsin bir daha gitmez,bizimkinde böyle birşeyde yok,geçen gün elini mutfak çekmecesine kısdırdı.Birkaç gün orayı pas geçti,şimdi yine oynamaya başladı:)))
Aslında yazmaya çok ihtiyacım var ama kısa kesmek zorundayım.Çünkü uykusuda gelmeye başlıyacak yavrumun.Annelik güdüsü dedikleri bu demek,sinirlenmeniz bile çok kısa sürüyor.Bir gülümsemesi yetiyor derlerya gerçekten öyleymiş,bide sarılıyor ya omzunuza yaslıyor başını gelde affetme.
Bakalım tatilimiz naslı geçicek,Batıhan denizi,güneşi,kumu sevicek mi? Çok merak ediyorum.Yukarıdaki şapkayı denedik çok sevimli oldu.Hasan Anzak askerlerine benzedi diyor(tarihçiden başka benzetme beklenemezdi zaten).
Şimdiden bizi seven herkese iyi tatillerrrrrrrrrr
Umarım güzel tatil anılarımızı paylaşırız(Bu arada hemen komşuya iniyorum yazıyı kontrol bile edemiycem,yanlışlarım vardır muhakkak kusura bakmayın)
xxxxxxxxxx
