Son Dakikalar...

Koca bir yılı devirdiğimiz bu son dakikalarda blogumun başımda olacağıma bir yıl önce söyleseler aklım almazdı heralde.Bilgisayar başında oturmaktan oldum olası pek hoşlanmadım,ama blog başka tabii.Birazdan sevdiklerimi öpmeye sarılmaya gideceğimden, çabukça birşeyler yazmak istedim.Allahım kim ne istiyor ne bekliyorsa gelecekten onu versin...Bize Batıhanımızı verdi daha ne olsun,artık tüm dileklerim oğlum için...
Tüm sevdiklerimize Mutlu Yıllar...

Çok şey birikti yine yazıcak!

Nerden başlasam,en iyisi kuzencanın nişanından başlayayım.Geçen cumartesi günü evlilik yolunda ilk adımını atmış oldu amcamın kızı.Evde yaptılar nişanı,yakın akrabalar davet edildi.Batıhan'ı o kalabalığın içinde düşünemediğim,nişanı bana ve ordakilere zehir edeceğini düşündüğümden evde bıraktım oğluşumu.Herkes onu sordu tabii,zaten artık doğduğundan beri pabucumuz dama atıldı bir kere,Deniz ve Hasan olmaktan çıkıp Batıhan'ın anne ve babası olduk birden.Yanlış anlamayın pek de şikayetçi olduğum söylenemez bu durumdan.Allah mutlu mesut etsin,baya bir beklediler bugün yaşamak için.Bu sene düğünümüz var.Batıhan'ı düğüne hazırlamak lazım şimdiden,oğlum pek meraklı değil de oynamaya:)))Çok ciddi birisi:)))

Bu arada Deryacık çok şanslı kuzen Meral bile geldi taa Alamanyalardan,kızcağız neredeyse hiç kimsenin düğününde nişanında bulunamadı.Deryaya kısmetmiş ne diyelim.Alttaki fotoğraf nişan günü çekildi.Deryacık yok aramızda soldan başlarsak ben,Nuray,Meral ve Filiz ablam...

Nişan çok güzel geçti,evim artık İstanbul dışında olduğundan erken ayrılmama üzülmedim değil,ama ne yapalım bu duruma alışmak lazım.En azından gidebiliyorum deyip avutuyorum kendimi.

Bu arada daha önce de yazmıştım ailemizin (hatta Türkiye'nin son aupairi bile olabilir) son Aupairi sevgili kuzencanım pazartesi sabahı Londra yolcusu,vedalaştık bugün.Bugünkü yazımda onun ve Batıhan'ın fotoğrafını da eklemeyi çok istiyordum ama erken geldi kuzencan işlerini yetiştirmeye çalıştığı için,önce okulda bana uğradı,sonrada Batıhan'ı görmek için eve.Bu kadar koşturmacanın arasında bize vakit ayırabildi canımcım.Hem çok heyecanlı gördüm kendisini,hem de biraz tırsıyordu:)))İçimde sanki orda bir hayat kuracakmış gibi bir his oluştu.Genelde hislerimde pek yanılmam ama bu sefer yanılmayı umuyorum galiba...Hayırlısı olsun onun için,herşeyin en güzelini hak ediyor benim kuzenim,onu çok seviyoruz çok da özlüyeceğiz.Ama en azından artık nette görüşebiliyoruz kameralarla,biz ordayken böyle değildi,anca haftada bir biz telefonla ararsak görüşebiliyorduk ailelerimizle.

Gelelim sabah şekerime;

Sabah şekeri sabahın köründe saat 6'da uyanıyor,kurulmuş saat gibi,gerçi bu bizim için yeni birşey değil,bebekliğinden beri öyleydi.Ama çok enteresan sabah biraz daha uyusun diye geç yatırmayı denedik,değişen birşey olmadı.Uyanınca da illa evdeki herkesi uyandıracak,öyle bir çabası var.Bu ara Çince konuşmaya başladı abula abula bııyyy deyyy en favori kelimelerimiz,ne demek istediğini çözünce burda paylaşıcam:)))Doktora gittik geçen salı,daha odaya girer girmez bir tuhaf oldu,dudaklar büzüldü.Muayene için soymaya başlayınca bir kıyamet koptu,aman allahım zapt etmeye çalışırken kan ter içinde kaldım.Boyunda ve kilosunda çok güzel artış olmuş,uzun zamandır böyle değildi.Çok sevindim,umarım böyle devam eder.Şu anda uyuyor uyanmak üzere o yüzden hemen postu bitirmeye çalışıcam,Batıhan'ın bu sabah çektiğim bir fotoğrafını eklemek istiyorum.

Oğluşumla koklaşayım artık,çok özledim bugün.Hoşça kalın...

Batıhan bey büyümekte...

İlk fotoğrafımızdan başlayalım,gördüğünüz tulumu arkadaşım Nilay almıştı oğluşuma,bir türlü giydirmek kısmet olmadı.Geçen gün gözüme ilişti dolapta(dolabımız alt üst olmuş vaziyette şu sıralar),havalrda soğudu yatarken giydireyim dedim oğluşuma.Batıhan giyince bir tuhaf oldu ayaklarına bakıyor sürekli,tabii tulum küçük kaldığı için dizleride gerildi biraz,bayıldık onun bu haline.Şipşak Deniz hemen aldı eline fotoğraf makinesini,başladı pozlamaya...
Güzelim tulum gibi o kadar çabuk küçük kalıyor ki kıyafetleri,çoğunu doğru dürüst giymeden bir bakmışız dolaptan ayıklamamız gerekicek kadar küçülmüş.Neyse büyüsün yeter ki benim oğluşum,sağlıklı olduktan sonra hiç mühim değil.Bu aralar hastalıklarla boğuşup,kötü haberler aldığımdan mı nedir sürekli şükretmek geliyor içimden.

Ana oğul pek bir sevişiyoruz bu aralar.Eve geldiğimde sarılıyor,öpüyor,cilve yapıyor:)))Çok sevimli oldu,çoğu dediğimizi anlıyor artık,tabi yaramazlığa son gaz devam etmeyide ihmal etmiyor.Sürekli peşinde olmamız lazım,ne yapacağı hiç belli olmuyor,bir bakmışsın mutfakta,banyoda,koltuk tepesinde,çoğu zaman prizlerin başında...Ne yapacağımızı şaşırıyoruz,bazen çok yorulduğumu hissediyorum,böyle durumlarda hemen iki çocuğu olanları düşünüyorum,hatta ikiz çocukları olanları düşünerek rahatlatmaya çalışıyorum kendimi.Birde bizim ufaklık artık iiyileşti sanırım,son iki gündür iyice kudurdu diyebilirim,bi amuda kalkmadığı kaldı,onu yakında yapar o potansiyel var.Ama genede pek bir şevişiyoruz dediğim gibi bu aralar,aşağıdaki fotoda anneciğine öpücük kondururken.

Flaş Flaş Flaş
Nuray teyzesi vize almış,Londraya gidiyor.Ailemizin son Aupairi,İngiltere Ocak ayından sonra Türkiye'den artık Aupair almıyacakmış,ne diyim kendileri kaybeder:)))Nuray da bu hafta apar topar gidecek,hiç ummuyoduk vize alabileceğini,sürede kısıtlı olduğu için vermezler diye düşünüyoduk.Bu ingilizlerin ne yapacağı belli olmuyor,hayırlısı artık umarız herşey istediği gibi olur.Çok özlüyeceğiz kendisini ama kader mi artık ne bileyim,yolun açık olsun.

Evim Evim Güzel Evim

Kurban Bayramını geride bıraktık,Manisa'ya gittik geldik.Çok da iyi geçmedi diyebilirim,zira Batıhan şifayı kaptı oralarda.Evini özledi oğluşum,doğduğundan beri pek fazla sevmez ortam değiştirmeyi,gerçi büyüdükçe biraz daha iyiye gidiyor.En azından çabuk alışıyor eski günlerimize nazaran.Babaannesini getirdik gelirken,iki hafta kadar bizimle olucak.Anneannesini biraz dinlendirelim istedik,hazır kurban bayramı tatili de varken.Bugün ilk yalnız günlerini geçirdiler babaanne torun,sorun çıkarmamış benim akıllı oğlum.Anlaşılan bize naz yapıyor benim oğluşum,biz eve dönünce haylazlığa başlıyor.

Hazır uyurken tatilden birkaç fotağraf ekleyeyim,

Gördüğünüz üzere ana oğul bitkin vaziyetteyiz.

Amcası ve babası oğluşumu yerken....

İyi Bayramlarrrrr

Bayram tatilimiz başladı.Bu sene şanslı yıllardanmış.bu bayramda uzun bir tatil yapıcaz.Seneye bu şekilde olmayacakmış.Geçen bayram İstanbul'da kalalım dinlenelim demiştik.Bu bayram Manisa yolcusuyuz,genelde Kurban Bayramını eşimin ailesiyle geçiriyoruz.Uzun bir yolumuz var anlıyacağınız,umarım güzel bir tatil geçiririz.
Bizi seven ve takip eden sevdiklerimizin bayramını kutluyoruz şimdiden,dönüşte görüşmek üzere.Sevgiyle kalın...